Serap

   
        Bize hiçbir şey katmayacak, içi boş olan sadece parasal değeri olan şeylere keşke bu kadar değer vermesek. Son model bir araba ya da yılan derisi pahalı bir çanta mıdır insanı özelleştiren? Sadece bizi değil tüm dünyayı saran bir hastalık bence bu. Evet, ilk kez gördüğümüz birini dış görünüşüyle tanırız. Ve sığ düşünceli pek çok insan buna bağlı kalmaya devam eder. Dış görünüşün önemsiz olduğunu söylemiyorum. Ama herşey de değil. 
        Fikirlerimiz ve bunlar sonucunda yaptıklarımızdır bizi biz yapan.  Bu yüzden elimden geldiğince kendim olmaya çalışıyorum, sevebileceğim hobiler deniyorum, yeni şeyler öğrenmeye çalışıyorum. Mesela ölmeden önce yapılacaklar listem var, bu yüzden en son pikniğe gittiğimizde topladığım kozalağı boyadım. Çok basit geliyor olabilir bu söylediklerim. Ama güzel değil mi? Bu tarz şeylerin beni mutlu ettiğini de öğrenmiş oldum. Keçeden cüzdan yaptık mesela. El yapımı ve kendime özel bir eşyam oldu ve arkadaşlarıma dedim ki bunu biz yaptık. 
        Somut olana değer vermek çölde serap bulmak gibi. Serap gören ve suya hasret kalan biri nasıl su içip doymuyorsa hayatta sadece somut olan şeylere değer veren biri de hayata doyamaz. Herkesin hayatına anlam katması dileğiyle...