Saat olmuş üç ve ben yine uyuyamıyorum. Düşüncüler daldım az biraz. Sonra da dedim ki neden yazmıyorum ve rahatlamıyorum. Çünkü benim de herkes gibi kimseye anlatmadığım birkaç şey var. Çok konuşurum ama herşeyi konuşmam. Özele saklamak önemli bence. Bir insanın kendi gizlisi saklısı olmalı. Amma velakin buraya yazabilirim. Burayı açma nedenim de burayı gelecekteki bana iletmek. Pişmanlıklardan, iyi ya da kötü tecrübelerden ders çıkarmak. Bir çeşit günlük ama eskiden yazdığım gibi değil. Çünkü onlara sadece sabah uyandığımı, okula gittiğimi, eve gelip ders çalıştığımı, televizyon seyredip uyuduğumu yazmışım. Keşke fazlası da olsaydı. Neyse ben de onlara yazdığım gibi başlayayım.
Sevgili Günlük
Şunu bilmelisin ki insanın moralini bozan şey kendisi. Bu yüzden boş yere kendini üzme. Kalk bi' yerinden. Silkelen. Tozu dumana kat. Mutlu olmayı gerçekten istiyorsan gülümse.
Bu da gelecekteki bana tavsiyem olsun. Ne zaman düşersen, kirlenirse üstün başın oku bunları. Ve unutma sen busun ve hiçkimse bunu değiştiremez.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder